2 dagen op rij zelfs..

Liefste dagboek,

Vandaag heb ik een dagje helemaal niks gepland. Een dagje dat uitnodigt om te voelen waar ik zin in heb. Voorlopig is dat enkel eten, iets opruimen en nu hier schrijven geweest. Ik denk zodadelijk een wandeling te doen ergens bij water om mijn vrij werk uit te werken. Ik ben bezig met artsy prints met als centraal thema WATER. Vooral ook hoe het licht erop schijnt enzo. Ik ga deze dan hier op kantoor ophangen en misschien ook op Etsy zetten ter verkoop. Met het hele verhaal bij hoe ik het beeld gemaakt heb en waarom. Geeft wat diepgang, brengt wat extra energie naar de canvas.

Ik ga zodadelijk ook die ene vrije plek voor een deluxe confidence shoot op de webite zetten. Voor wie dit lezen hebben dan al een voorsprong, want ik heb het nog niet gedeeld op mijn socials - en dat is waar iedereen leeft, toch?

Mijn visie daaromtrent is cabin in the woods meets zachte, krachtige vrouwelijke energie. Het licht dat juist goed valt, gij die gewoon zijt wie ge zijt en ik die mijn ding doe met de camera. Dat allemaal terwijl we plezier maken. Plezier - de kern van ons bestaan. Dusja, 22 november.

Moraal van dit verhaal? ‘Plan’ af en toe een dagje niks, zodat ge kunt doen wat juist voelt op dat moment zelf.

xoxo

Welkom bij mijn eerste blog :)

Want water doet leuken dingen.

Geen idee of dit iets is wat ik ga volhouden maar het is me opgevallen dat ik er wel van hou om te schrijven - ofja, typen in dit geval. Over vanalles, maar vooral over de diepgang van het leven. Heel vaag begrip wel, maar ik ga het wat verduidelijken hier. Wat is bijvoorbeeld uw eerste gedachten in de ochtend? Waarom? Is dat echt uw gedachten? Of een trauma respons van ooit? Het leven, ons ego, onze emoties - t’is allemaal zo complex! Ik sta meestal op met de gedachten dat ik rustig moet zijn. Want ja, cortisol verslagen is niet alleen een trend, maar volgens mij ook echt raadzaam om te doen. Feit is wel dat als ge uzelf pusht rustig te zijn, dat dat uw cortisol verhoogd. Dus is het wel verstandig om mezelf die druk op te leggen? Misschien moet ik gewoon ‘zijn’ zoals ik ook wil dat mijn klanten gewoon ‘zijn’ tijdens een fotoshoot.

Wat is dat? Gewoon ‘zijn’? Weten we hoe dat moet? Hoort dat niet gewoon de essentie te zijn van het leven? Ik denk dat we alleen in die toestand verkeren als we: mediteren, bezig zijn met onze handen in de natuur (zoals onkruid plukken of eender wat), iets doen wat we ontzettend graag doen, iets doen wat ons hart warm maakt, etc. Plezier is ook zo een dingetje. Iets dat we meer mogen hebben. Wie heeft ooit gezegd dat het leven serieus genomen moet worden? En de mensen die het leven dan serieus nemen? Wie zijn dat? Zijn die super gelukkig?

Nuja, wat is gelukkig zijn? Ik heb het gevoel dat elke vraag over het leven, 10000 andere vragen oproept. Maar dat is oke! Dat maakt het leven juist zo variabel, verassend en alles behalve saai.

Indien iemand dit leest: Ik hoop dat uw gedachten licht en zacht zijn en ge ook zo geniet van dit ding dat wij het leven noemen.

xoxo